آقانباتی، ع.، 1383. زمین شناسی ایران. سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، 586 ص.
افسری کهنه شهری، س.، 1387. پالینواستراتیگرافی سازند آب تلخ در برش حمام قلعه واقع در حوضه رسوبی کپه داغ. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد.
افشارحرب، ع.، 1373. زمین شناسی کپه داغ. سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، ۲۷۵ ص.
انجیدنی، ف.، 1388. بایواستراتیگرافی سازند آب تلخ در برش حمام قلعه براساس میکروفسیلهای پلانکتونیک. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد.
علامه، م.، حسن زاده، ع.، 1386. مطالعه سازند آب تلخ بر مبنای استراکودها (شمال شرق روستای پادها). اولین کنگره
زمین شناسی کاربردی ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد.
هادوی، ف.، 1386. نانوفسیلهای آهکی کرتاسه کپه داغ. سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، 493 ص.
Cabral, M.C., Colin, J.P., & Azeredo, A.C., 1897. Taxonomy and Palaeoecology of new brackish osteracoda species from the Middle Cenomanian of lousa Lisbonregion, Portugal. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 264: 250-262
Caus, E., Tambareau, Y., Colin, J.P., Aguilar, M., Bernaus, J.M., Garrido, A.G., & Brusset, S., 2002. Upper Cretaceous microfouna of the Cardenas Formaition, Sanluis potosi, NE. Mexico, Biostratigraphical, palaeoecological and palaeogeographical significance. Revista Mexicana de ciencias Geologicas, 19: 137-144
Swain, F.M., 2007. Biostratigraphy of Cretaceous ostracoda from wells in South Carolina. 5: 1- 30.
Freiwald, A., & Mostafawi, B.N., 1998. Ostracods in a cold temperate coastal environment Western Troms, Northern Norrway: Sedimentary aspect and assemblages. Facies, 38: 255-274.
Guernet, C., Bourdillon, C., & Roger, J., 1991. Palaeogene Ostracods of Dohofar (Oman), Strtigraphical and Paleogeographical Implications. Reveue de Micropaleontologie, 34: 297-311.
Lines, K., Brandet, A., Bohn, J.N., Danis, B., Broyer, C., & Ebbe, B., 2007. Macro and Mega benthic assemblages in the bathyal and abyssal Weedel Sea. Oceanography Journal, 54: 1848-1863.
Loger, P., 2003. Paleobiogeography of late Early Cretaceous to Early Paleocene marine ostracoda in Arabia and North to Equatorial Africa. Palaeogeography, Paleoecology, Palaeoclimatology, 196: 319-349.
Moore, R.C., 1961. Treatise on invertebrate paleontology, Part Q, Arthropoda 3, Osteracoda. Geol. Soc. America and Univ. Kansas, 422 p.
Shahin, A., 2005. Maastrichtian to Middle Eocene ostracodes from Sinai, Egypt: systematics, biostratigraphy and paleobiogeography. Revue de Paleobiologie, 24: 749-779.
Whatley, R., & Bajpai, S., 2000. Further nonmarine ostracoda from the Late Cretaceous intertrappean deposits of the Anjar region, Kachchh, Gujarat, India. Micropaleontologie, 43: 173- 178.
Whatley, R.C., Pyne, R.S., & Wilkinson, I.P., 2003. Ostracodes and palaeo-oxygen levels, with particular reference to the Upper Cretaceous of East Anglia. Palaeogeography, Paleoecology, Palaeoclimatology, 194: 355-386.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله