تعدادی از نمونه‌های رسوبات سطحی بستر دریای عمان (منطقه سیریک) انتخاب و پس از آماده سازی و عکس‌برداری از نانوپلانکتونهای آهکی آنها، مورد مطالعه قرار گرفت. برای اولین بار تعداد 17 جنس و 29 گونه از منطقه مورد مطالعه معرفی گردید. در این منطقه تعدادی از گونه‌های نانوپلانکتونها از نظر فراوانی غالب هستند و برخی از گونه‌ها به صورت نادر در نمونه‌ها حضور دارند که در این میان می‌توان گونه‌های Florisphaera profunda، Gephyrocapsa ericsonii و Braarudosphaera bigelowii را نام برد. همچنین در نمونه‌های مورد مطالعه تعداد زیادی گونه‌های حمل شده که غالباً به سن نئوژن می‌باشند، دیده می‌شود. ارتباط بین 4 عنصر Zn، Cu، Ba و Si و نحوه گسترش نانوپلانکتونها و تغییرات محیطی نیز در نمونه‌های منطقه مذکور مورد بررسی قرار گرفت. عناصر Zn، Cu و Ba به طور مستقیم با پروداکتیویتی نانوپلانکتونها ارتباط داشته و در نمونه‌های تقریباً نزدیک به ساحل فراوان بودند. عنصر Si مانع از رشد و گسترش نانوپلانکتونها می‌شود و میزان آن در نمونه‌های تقریباً نزدیک به ساحل با فراوانی نانوپلانکتونها رابطه معکوس دارد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که دریای عمان (منطقه سیریک)، به ویژه در مناطق تقریباً نزدیک به ساحل، برای رشد و گسترش نانوپلانکتونها بسیار مساعد بوده و این حوضه یک دریای حاشیه‌ای است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله