استراکد‌های سازند چمن‌بید در برش قرونه (رشته کوه‌های بینالود)

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

سازند چمن­‌بید دربردارنده نهشته‌های ژوراسیک پهنه بینالود است. ضخامت این سازند در برش چینه شناسی قرونه واقع در شمال باختر شهر نیشابور، 715 متر و متشکل از شیل، مارن و سنگ آهک است که به طور پراکنده همراهانی نازک لایه­ از ماسه سنگ دارد. این سازند به طور همشیب بر روی توالی معادل با سازند کشف رود قرار گرفته و خود نیز توسط سنگ آهکهای ضخیم و توده‌ای معادل با سازند مزدوران پوشیده می‌­شود. در این مطالعه برای اولین بار استراکد‌های سازند چمن‌بید در برش چینه شناسی یاد شده مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس 59 گونه استراکد متعلق به 45 جنس مختلف شناسایی و عکس‌برداری گردید. استراکد‌های شناسایی شده با زیست‌­زون­‌های نانوفسیلی که پیش‌تر، از این برش معرفی شده بودند مقایسه گردید. این مقایسه گویای سن باژوسین پیشین ـ بریازین پیشین برای توالی مورد مطالعه می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


امانی، ر.، هادوی، ف.، قادری، ع.، و خدادادی، ل.، 1395. زیست چینه نگاری سازند چمن­‌بید در برش قرونه، رشته کوه‌های بینالود بر اساس نانوفسیل‌های آهکی. رخساره‌های رسوبی، 10 (2): 193-214.
خسروتهرانی، خ.، 1386. چینه شناسی ایران (چاپ دوم). انتشارات دانشگاه تهران، 582 ص.
درویش زاده، ع.، 1389. زمین شناسی ایران. انتشارات امیرکبیر، 434 ص.
رحیمی، ب.، قائمی، ف.، 1393. رسوب‌گذاری در ارتباط با تکتونیک راندگی‌ها در کوه‌های بینالود. رخساره‌های رسوبی، 7 (2): 218-235.
رئوفیان، ا.، 1386. بررسی نهشته‌های ژوراسیک میانی تا بالایی در باختر بینالود بر مبنای ماکروفسیل­‌ها. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، 214ص.
رئوفیان، ا.، 1393. بررسی ردیف­های رسوبی ژوراسیک میانی تا بالایی در حوضه ساختاری ـ رسوبی بینالود بر مبنای مطالعات چینه شناسی، فسیل شناسی (زیای آمونیتی) و محیط رسوبی. رساله دکتری، دانشگاه فردوسی مشهد، 419ص.
رئوفیان، ا.، عاشوری، ع. ر.، مجیدی‌فرد، م. ر.، وحیدی‌نیا، م.، 1387. بایواستراتیگرافی سنگ‌های ژوراسیک پسین در بقیع (شمال باختر نیشابور) بر مبنای فونای آمونیتی. دومین همایش انجمن دیرینه‌شناسی ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، صص58-61.
رئوفیان، ا.، عاشوری، ع.ر.، وحیدی‌نیا، م.، زند مقدم، ح.، 1386. رخساره‌­ها و محیط رسوبی نهشته‌های ژوراسیک میانی تا فوقانی در دهنه حیدری (شمال باختر نیشابور). یازدهمین همایش انجمن زمین‌شناسی ایران، دانشگاه فردوسی مشهد، صص558- 561.
رئوفیان، ا.، عاشوری، ع.ر.، سیدامامی، ک.، مجیدی‌فرد، م.ر.، 1392. ارتباطات جغرافیایی دیرینه رشته کوه‌های بینالود و البرز خاوری در طی ژوراسیک میانی ـ پسین. هفتمین همایش انجمن دیرینه‌ شناسی ایران، دانشگاه اصفهان، صص40-44.
رئوفیان، ا.، عاشوری، ع.ر.، مجیدی‌فرد، م. ر.، ژولی، ب.، 1389. فیلوسراتیدهای ژوراسیک میانی و فوقانی کوه‌های بینالود (شمال خاور ایران). رخساره‌های رسوبی، 3 (2): 68-78.
عاشوری، ع. ر.، مجیدی‌فرد، م. ر.، وحیدی‌نیا، م.، رئوفیان، ا.، 1387. چینه شناسی زیستی و چینه شناسی سنگی ژوراسیک پسین در دهنه حیدری بجنو (شمال باختر نیشابور) با توجه به فونای آمونیتی. مجله علوم دانشگاه تهران، 34: 25-40.
عاشوری، ع.ر.، مجیدی‌فرد، م. ر.، وحیدی‌نیا، م.، رئوفیان، ا.، 1390. زیست چینه شناسی ردیف سنگ‌های ژوراسیک میانی ـ پسین در برش بقیع (رشته کوه‌های بینالود، شمال باختر نیشابور) بر مبنای زیای آمونیتی. فصلنامه علوم زمین، 80: 3-14.
فریدانی، م.، مجیدی‌فرد، م. ر.، رئیس السادات، س.ن.، بابازاده، س.ا.، 1388. بررسی تغییرات سطح آب دریا در سازند چمن‌بید با استفاده از آمونیت‌ها. بیست و هفتمین گردهمائی علوم زمین و سیزدهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی  کشور.
مافی، آ.، 1393. پالینواستراتیگرافی و پالینوفاسیس رسوبات سازند دلیچای در پهنه ساختاری بینالود. رساله دکتری، دانشگاه فردوسی مشهد، 235ص.
مرجوی، م.، قاسمی‌نژاد، ا.، عاشوری، ع.ر، 1387. پالینواستراتیگرافی طبقات ژوراسیک پسین در شمال باختر نیشابور (برش دهنه حیدری). دومین همایش انجمن دیرینه شناسی ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، صص113-116.
مهدی‌فر، ف.، 1379. مطالعه آمونیت‌‌های ژوراسیک در باختر مشهد. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، 150ص.
Arkadev, V., Fedorova, A., Saveleva, N., & Tesakova, E., 2006. Biostratigraphy of Jurassic–Cretaceous Boundary Sediments in the Eastern Crimea. Published in Stratigrafiya. Geologicheskaya Korrelyatsiya, 14 (3): 84-112.
Ashraf, A.R., 1977. Die Rato-Jurassischen Floren des Iran and Afghanistan. 3. Die Mikrofloren des Ratischen bis Unterkretazischen Ablagerungen Nordafghistan. Palaeontographica Abteilung, 161: 1-97.
Blaszyk, J., 1978. Middle Jurassic ostracodes from the Flysch Carpathians, Southern Poland. Acta Palaeontologica Polonica, 23 (3): 375-389.
Franz, M., Tesakova, E., & Beher, E., 2009. Documentation and revision of the index ostracods from the Lower and Middle Jurassic in SW Germany according to BUCK (1954). Palaeodiversity, 2: 119-167.
Guzel, M., 2014. Palaeobiogeographic significance of Jurassic and Cretaceous Western Australian ostracod faunas. Ph.D. Thesis. 1-247.
Honigstein, A., Lord, A.R., & Thuy, B., 2014. Early Jurassic ostracods from the Glasenbach Gorge, Northern Calcareous Alps, Austria, and evidence for upper slope deposition. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie - Abhandlungen Band, 273 (1): 1–11.
Mafi, A., Ghasemi-Nejad, E., Ashouri, A.R., & Vahidinia, M., 2014a. Dinoflagellate cysts from the Upper Bajocian–Lower Oxfordian of the Dalichai Formation in Binalud Mountains (NE Iran): their biostratigraphical and biogeographical significance. Arabian Journal of Geosciences, 7: 3683–3692.
Mafi, A., Ghasemi-Nejad, E., Ashouri, A.R., & Vahidinia, M., 2014b. A note on the discovery of the suturocavate dinoflagellate cyst (Limbodinium absidatum) in the Middle East (Binalud Mountains, NE Iran). Journal of African Earth Sciences, 92: 21-24.
Majidifard, M.R., 2003. Biostratigraphy, lithostratigraphy, ammonite taxonomy and microfacies analysis of the Middle and upper Jurassic of Northeastern Iran. Ph.D. thesis, Julius- Maximilians Universitat Wurzburg, 210 p.
Majidifard, M.R., 2008. Stratigraphy and facies analysis of the Dailichai and Lar formations (Middle-Upper Jurassic) of NNE Iran. Beringeria, 39: 3- 49.
Seyed-Emami, K., & Schairer, G., 2010. Late Jurassic (Oxfordian, Bimammatum Zone) ammonites from the eastern Alborz Mountains, Iran. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie - Abhandlungen Band, 257: 267- 281.
Seyed-Emami, K., Schairer, G., Aghanabati, S.A., Fursich, F.T., Senowbari-Darian, B., & Majidifard, M.R., 1998. Cadomites aus der unteren Baghamshah Formation (Oberbathon, Mittlerer Jura) SW Tabas (Zentraliran). Mitteilungen der Bayerischen Staatssammlung fur Palaontologie und historische Geologie, 38: 11- 119.
Seyed-Emami, K., Schairer, G., Raoufian, A., & Shafeizad, M., 2013. Middle and Late Jurassic ammonites from the Dalichai Formation west of Shahrud (East Alborz, North Iran). Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie - Abhandlungen Band, 267: 43- 66.
Sheppard, L.M., 1981. Middle Jurassic Ostracoda from Southern England and Northern France. Ph.D. Thesis, University of London. 198 p.
Tesakova, E.M., Franz, M., Baykina, E., & Beher, E., 2008. A new view on Bathonian ostracods of Poland. Senckenbergiana lethaea, 88: 55-56.
Tesakova, E.M., Strezh A.S., & Gulyaev, D. B., 2009. New lower Callovian Ostracodes from the Kursk region. Paleontological Journal, 43 (3): 258–271.
Van Morkhoven, F.P.C.M., 1963. Post-Paleozoic Ostracoda. Their Morphology, Taxonomy and Economic Use. Elsevier Publication, Amesterdam, 478 p.
CAPTCHA Image