بررسی ریز رخساره ها و تفسیر محیط رسوبی سازند قم در منطقه چنار (شمال غرب کاشان)

نوع مقاله : بدون عنوان

نویسندگان

1 دانشگاه اصفهان، ایران

2 دانشگاه اصفهان

چکیده

نهشته­ های سازند قم در ناحیه چنار، در 50 کیلومتری شمال غرب کاشان با ضخامت 147 متر شامل سنگ آهک ماسه‌­ای، سنگ آهک نازک لایه تا ضخیم لایه، توده­‌ای و شیل است که با ناپیوستگی آذرین پی بر روی سنگهای آتشفشانی ائوسن قرار دارند و در انتها توسط آبرفتهای عهد حاضر پوشیده می­شوند. با برداشت 112 نمونه از این برش و بررسی بافتهای رسوبی، پتروگرافی و فونا، 8 ریز رخساره کربناته و یک رخساره آواری متعلق به 2 زیر محیط رسوبی لاگون (نیمه محصور تا باز) و دریای باز (سراشیب و حوضه) شناسایی شد. بر اساس تجزیه و تحلیل میکروفاسیسها و مشاهدات صحرایی، سازند قم در ناحیه مورد مطالعه، در یک فلات باز نهشته شده است.

کلیدواژه‌ها


آقانباتی، ع.، 1383. زمین‌شناسی ایران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، 586 ص.
امینی، ب. و امامی، م. ح.، 1996. نقشه زمین شناسی چهار گوش 1:100000 آران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور.
رحیم زاده، ف.، 1373. زمین شناسی ایران ـ الیگوسن، میوسن و پلیوسن. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور،
311 ص.
صدیقی، م.، 1387. چینه نگاری زیستی و محیط رسوبی عضو C سازند قم در جنوب و جنوب شرق شهرستان قم. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، 99 ص.
صیرفیان، ع.، ترابی، ح.، شجاعی، م.، 1385. میکروفاسیس و محیط رسوبی سازند قم در منطقه نطنز (کوه چرخه). مجله پژوهشی علوم پایه دانشگاه اصفهان، 23: 135- 148.
محمدی، ا.، 1388، چینه نگاری زیستی، میکروفاسیس و محیطهای رسوبی سازند قم در ناحیه جزه (جنوب غرب کاشان).
پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، 107ص.
بختیاری، س.، 1384. اطلس راههای ایران با مقیاس 1:1000000. مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی. 288ص.
نائیجی، م.ر.، 1379. محیط رسوبی رسوبات مختلط کربناتی ـ اپیکلاستیک سازند قم در شرق تهران. مجموعه مقالات چهارمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، صفحه 652.
Amirshahkarami, M., Vaziri-Moghaddam, H., & Taheri, A., 2007a. Paleoenviornmental model and sequence stratigraphy of the Asmari Formation in Southwest Iran. Historical Biology, 19: 173-183.
Amirshahkarami, M., Vaziri-Moghaddam, H., & Taheri, A., 2007b. Sedimentary facies and sequence stratigraphy of the Asmari Formation at the Chaman-bolbol: Zagros Basin, Iran. Journal of Asian Earth Sciences, 29: 947-959.
Beavingtone-Penney, S.J., & Racey, A., 2004. Ecology of extant nummulitids and other larger benthic foraminifera: applications in palaeoenvironmental analysis. Earth Sci, 67: 219-265.
Bozorgnia, F., 1966. The carbonate ramp: an alternative to the shelf model: Gulf Coast Assoc. Geol. Societies, 23: 221-225.
Brandano, M., Frezza, V., Tomassetti, L., & Cuffaro, M., 2009. Heterozoan carbonates in oligotrophic tropical waters: The Attard Member of the lower coralline limestone formation (Upper Oligocene, Malta). Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 274: 54-63.
Cosovic, V., Drobne, K., & Moro, A., 2004. Palaeoenvironmental model for Eocene foraminiferal limestones of the Adriatic carbonate platform (Istrian Peninsula). Facies 50: 61-75.
Dunham, R.J., 1962. Classification of carbonate rocks according to depositional texture. In: Ham, W.E., (Ed.): Classification of Carbonate Rocks. A.A.P.G. Mem., 1: 108-121.
Embry, A.F., & Klovan, J.E., 1971. A Late Devonian reef tract on northeastern Banks Islands, Northwest Territories. Bull. Can. Pet. Geol., 19: 730-781.
Flugel, E., 2004. Microfacies of Carbonate Rocks, Analysis, Interpretation and Application. Springer-Verlag, Berlin, 976p.
Gansser, A., 1955. New aspects of the geology in Central Iran. Proc. 4th World Petroleum Congerss. Rome, sect. I/A/5, paper 2, pp. 279-300.
Geel, T., 2000, Recognition of stratigraphic sequence in carbonate platform and slope deposits: empirical models based on microfacies analysis of Palaeogene deposits in southeastern Spain. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 155: 211-238.
Grabau, A.W., 1904. On the classification of sedimentary rocks. American Geologist, 33: 229- 247.
Hottinger, L., 1997. Shallow benthic foraminiferal assemblages as signals for depth of their deposition and their limitation. Bull. Soc. Geol. Franc, 168 (4): 491-505.
Okhravi, R., & Amini, A., 1998. An example of mixed carbonate-pyroclastic sedimentation (Miocene, Central Basin Iran). Sediment. Geol., 118: 37-57.
Pomar, L., 2001. Types of carbonate platforms: a genetic approach: Basin Res., 13: 313-334.
Reuter, M., Pillar, W.E., Harzhauser, M., Mandic, O., Berning, B., Rogl, F., Kroh, A., Aubry, M.P., Wielandt, U., & Hamedani, A., 2007. The Oligo-Miocene Qom Formation (Iran): evidence for an early Burdigalian restriction of Tethyan Seaway and closer of its Iranian getaways. International Journal of Earth Sciences, 98: 627-650.
Romero, J., Caus, E., & Rossel, J., 2002. A Model for the Palaeoenvironmental distribution of larger foraminifera based on Late Middel Eocene deposits on the margin of the south Pyrenean Basin (SE Spain). Palaeogeography, Palaeoeclimatology, Palaeoecology, 179 (1): 43-56.
Schster, F., & Wielandt, I. 1999. Oligocene and Early Miocene coral faunas form Iran: palaeoecology and palaeobiogeography. International Journal of Earth Sciences, 88: 571-581.
Vaziri-Moghaddam, H., & Torabi, H. 2004. Biofacies and sequence stratigraphy of the Oligocene succession, Central Basin Iran. N. Jb. Geol. Paleont, Stuttgert, p. 321-344.
Vaziri-Moghaddam, H., Kimiagari, M., & Taheri, A., 2006. Depositional environment and sequence stratigraphy of the Oligocene-Miocene Asmari Formation in SW Iran, Lali Area. Facies, 52 (1): 41–51.
Wilson, J.L., 1975. Carbonate Facies in Geological History. Heidelberg (Springer), 471p.
CAPTCHA Image